Maak kennis met: The Ketchup Project

Het verhaal achter La vie est belle

In de vroege jaren tachtig vertrokken Katrien Steeman en haar man Stefaan Deraeve naar Rwanda om daar als verplegers te werken. Als traditionele eters kwamen ze in een streek terecht waar geen vlees en nauwelijks groenten te vinden waren. Al snel beslisten ze daarom om zelf te gaan tuinieren. Dat werd biologisch tuinieren, want ook kunstmest was er niet te vinden.

Creatief koken

Als verplegers wisten ze natuurlijk al het een en ander over het combineren van de juiste voedingsproducten. “We combineerden allerlei groenten, zaden en peulvruchten en werden vegetariër uit noodzaak”, zegt Stefaan. Zodoende leerden ze creatief na te denken over voeding en hun voedingsbehoeften met beperkte middelen te bevredigen.

Terug in België perfectioneerde Katrien haar recepten voor vegetarische bioburgers. Haar creatieve kookkunsten legden de basis voor wat later zou uitgroeien tot het bedrijf ‘La vie est belle’.

Handgemaakte vegaburgers

In de productiehal valt het op dat er nog heel wat werk met de hand wordt verricht. Zo worden alle burgers met de hand voorgebakken. Automatisering bleek namelijk om verschillende redenen niet in elke productiefase te passen. “We kiezen er bewust voor om ook mensen met minder kansen op de arbeidsmarkt te werk te stellen. Zo werken er bij ons bijvoorbeeld mensen met een autismespectrum”, zegt Stefaan. La vie est belle wil de zorgzaamheid van het biologisch-vegetarisch ondernemen doortrekken naar het zorgzaam omgaan met het maatschappelijk weefsel. Als bedrijf geloven we dat elke persoon een meerwaarde heeft. “Van elk van onze werknemers heb ik al waardevolle tips gehoord om iets aan onze producten te verbeteren.”, geeft Stefaan aan.

Duurzaamheid

De producten van La vie est belle bevatten geen kunstmatige bewaarmiddelen. Pasteuriseren en bewaarmiddelen toevoegen doen namelijk afbreuk aan de smaak. In hun zoektocht naar oplossingen om hun producten langer te kunnen bewaren, werkt het bedrijf samen met Professor Frank Devlieghere van de Universiteit Gent, een specialist op het gebied van het bewaren van voedsel.

Alle producten worden zuurstofvrij verpakt om bederf tegen te gaan. “Een natuurlijke en afbreekbare verpakking blijft nog een verre droom. Als gevolg verkopen we, jammer genoeg, elke dag liters aardolie in de vorm van plastic potjes,” vertelt Stefaan. Het feit dat de potjes uit PET zijn gefabriceerd is een troost want dit betekent dat de stoffen gerecyceld kunnen worden. Omdat de producten luchtdicht verpakt moeten worden, is werken met bioplastic helaas geen optie.